Road trip

Er zaten wat puzzels in de routeplanning. We moesten vandaag rond de Sierra rijden om morgen uiteindelijk bij Death Valley te kunnen komen. Hemelsbreed niet ver, over de weg wel. Drie jaar terug hadden we Death Valley net laten schieten, op deze route is het weer een uithoek, maar ik wilde het nu per se wel aandoen. Ik had de route van vandaag (anders dan de meeste andere dagen) niet zo goed voorbereid, en gisteren kwam ik met het internet van Sequoia Village Inn niet verder. We gingen niet over Visalia en Bakersfield, maar namen de binnendoorroute over Lake Isabella. De eerste paar minuten waren met zicht op Lake Kaweah veelbelovend. Maar daarna was het tijdenlang hopeloos. Het klinkt op papier niet slecht: citrusplantages met bergen in de verte, maar het was niet om aan te zien. Wegen die van niks naar niks gingen. En er leek geen einde aan te komen. De weg leek alleen voor ons gemaakt; ik ging het op een gegeven moment bijhouden en toen duurde het een kwartier voor we de volgende tegenligger zagen. Pas nadat we via een bochtige weg de doorsteek over de zuidflank van de sierra maakten werd het vanaf pashoogte (ruim 1800 meter) boeiend. Het zicht op Lake Isabella was mooi, maar zorgwekkend: het meer was vele malen kleiner dan de Tomtom aangaf. Daarna zagen we, op weg naar de Walker Pass, kleurige bergen en een woestijnlandschap met Joshua trees en cactussen, een prachtige weg. Dat ging een tijdje zo door tot we bij de snelweg naar het noorden kwamen. Vanaf dat moment was het landschap met de bergen ook wel aardig, maar niet bijzonder. We konden daar met 65 mile per uur flink tempo maken. Om half zes bereikten we Lone Pine. Daar hadden we voor het eerst van deze route wel iets op het programma staan, maar dat doen we morgen wel, want we waren nu even uitgereden.
We zitten in een 13-in-een-dozijn-motel van de betere soort, Dow Villa Motel.